1ـ نزديكتر شويد:

بيشتر آماتورها در زمان عكاسي از موضوع خود خيلي دور مي شوند از داخل لنز نگاه كنيد! اين واقعآ مهم است مخصوصاً زماني كه از مردم عكس مي گيريد. عكاسان حرفه اي از لنزهاي 85 تا 105 ميليمتري براي عكاسي چهره استفاده مي كنند. بيشتر دوربينهاي غير حرفه اي لنزهاي 35mm دارند.

ـ گنجاندن افراد در عكسها:

افزودن افراد به عكسها مفهوم و فضا مي دهد. اين كار رابطه بر قرار كردن با عكس را آسان مي كند و بعضي مواقع به ما يك مفهوم از بزرگي و كوچكي يا مقياس مي دهد.

3ـ حركتها را شكار كنيد:

بگذاريد افراد در حال حركت باشند و از لحظه ها عكس بگيريد.

4ــ ساختار را ساده نگه داريد:

تركيب ساده فهم و درك را ساده تر مي كند. يك زمينه ( back ground ) ساده كمتر بيننده را گيج مي كند و به آنها اجازه تمركز روي موضوع را مي دهد.

* سوژه را در مركز قرار ندهيد

سعي كنيد موضوع اصلي را در مركز تصوير قرار ندهيد عكاسان حرفه اي از قانون يك سوم استفاده مي كنند يعني سوژه يا موضوع اصلي را حدوداً به فاصله يك سوم از گوشه فريم قرار مي دهند اگر به اين روش عمل كنيد در نتيجه كار شما تاثيري مي گذارد كه حتي فكر آن را هم نمي كنيد.

* زاويه را تغيير دهيد.

اين عمل مي تواند عكس را خيال انگيز و دراماتيك كند. تقريباً همه آماتور ها از روبرو عكس مي گيرند ولي زواياي فراوان ديگري وجود دارند كه مي توانند نتايج شگفت انگيزي بوجود آورند.

* پيش نما ( منظره جلوي عكس ) را در چشم انداز قرار دهيد.

پيش نما جزئيات را به عكس اضافه مي كند و مي توان از آن به عنوان يك قاب طبيعي براي عكس استفاده كرد.

* به نور پردازي و و روشنايي توجه كنيد.

نور مستفيم خورشيد باعث سايه روشن شدن بيش از اندازه عكس مي شود، اما نور ناكافي منجر به يك عكس تار مي شود. هميشه به اين شعار توجه داشته باشيد كه نور عكس را مي سازد.

* از فلاش استفاده كنيد.

فلاش مي تواند وضعيت روشنايي را بهتر كند. ( حتي در يك روز آفتابي )

* روش نگه داشتن دوربين

تكان هاي دوربين مي تواند يك عكس عالي را ضايع كند. دوربين بايد نسبت به موضوع ثابت نگه داشته شود رعايت اين نكته مخصوصاً در هنگام Zoom كردن بسيار مهم است.

سه پايه مناسب

اگر فردي كه براي عكاسي از سه پايه استفاده مي كند، در حاليكه  مي تواند اين عكس را بدون سه پايه بگيرد، بدانيد كه او يك عكاس حرفه اي است. براي موضوع هاي عكاسي ثابت و مشخص سه پايه بسيار مفيد است.

مشكلي كه در استفاده از سه پايه وجود دارد، بزرگ و حجيم بودن آن است و حمل آن باعث دردسر مي شود.

براي عكاسان ديجيتال يك خبر خوب وجود دارد و آن اينست كه سه پايه هاي جديدي كه به بازار آمده است، كوچك و كم حجم و سبك است و مي توانيد آن را در جيب خود بگذاريد.

سرگرمي با عكسهاي تأخيري

با داشتن سه پايه مي توانيد از يك خاصيت ديگر دوربين خود استفاده كنيد و آن گرفتن عكس بعد يك تأخير زماني است كه آنرا در دوربين هاي ديجيتال با «Self timer» نشان مي دهند. اين تأخير زماني 10 ثانيه فرصت مي دهد تا يك مشكل قديمي حل شود و آن حضور عكاس در كادر است.

يك خاصيت ديگر اين روش عدم لرزش دوربين در زمان عكس گرفتن است، چون زمانيكه شما دكمه دوربين را فشار مي هيد دوربين تكان مي خورد.

عكاسي از حركت آب

اين عكسها با يك تركيب مناسب از حركت آب و تنظيم دوربين به طوريكه شاتر آن براي يك يا دو ثانيه باز بماند، خلق مي شود و يك جريان نرم از حركت آب بوجود مي آيد كه همانند يك تابلوي نقاشي به نظر مي رسد. در حاليكه ساير اجزاي موجود در عكس عادي و با جزئيات كامل ديده مي شوند.

شما به يك سه پايه احتياج خواهيد داشت تا دوربين را در طول مدتي كه شاتر باز مي ماند ثابت نگه داشته و عكس مات نشود و به همين دليل بهتر است از خاصيت Self timer استفاده كنيد.

راه ديگر، استفاده از يك عينك آفتابي در برابر لنز دوربين است كه به دوربين اين فرصت را مي دهد تا شاتر، مدت بيشتري باز بماند.

نتيجه نهايي

بيشتر دوربين هاي ديجيتال حتي دوربين هايي كه براي استفاده افراد مبتدي و به قيمت ارزان در بازار يافت مي شوند تعداد زيادي توابع قابل استفاده دارند. با خرج كمي ابتكار مي توانيد عكسهايي بگيريد كه براي بيننده ها اين سؤال را مطرح مي كند كه:« اين عكس با چه دوربيني گرفته شده است؟ »

مي توان هر پاسخي به اين سؤال داد ولي اكنون شما مي دانيد كه دوربين مسئول عكسهايي كه گرفته شده، نيست.

همانطور كه مي دانيد وقتي كه نور كافي نيست و فلاش جوابگو نيست، نويز تصوير ديجيتالي كه با يك دوربين ديجيتال گرفته مي شود،  زياد شود. در اين حالت چون لنز دوربين مدت بيشتري باز مي ماند لرزشهاي دست شما مي تواند باعث تار شدن و كاهش كيفيت عكس شما شود. در اين شرايط با رعايت نكات ساده اي مي توانيد عكسهاي بهتري بگيريد.

ــ ياد بگيريد دوربين را ثابت تر از گذشته در دست بگيريد و سعي كنيد از لنز براي زوم اپتيكال استفاده نكنيد.

ــ براي اينكه دوربين را بدون حركت نگه داريد. ته دوربين را بر روي كف دست چپ خود نگه داريد و انگشتان خود را در جلوي دوربين و دور لنز قرار دهيد. كف دست شما به عنوان سكو و پايه دوربين است و هيچ فاصله اي نبايد بين ته دوربين و كف دست شما قرار داشته باشد.

ممكن است مشكل به نظر بيايد ولي با كمي تمرين متوجه مي شويد كه بهترين روش است.

ــ يك نفس عميق بكشيد و اجازه دهيد نصف هواي دم خارج شود.

ــ پاهاي شما بايد به اندازه عرض شانه باز شوند.

ــ اگر به اندازه كافي وقت داريد دوربين را بر روي سه پايه قرار داده و از حالت تأخيري آن استفاده كنيد.

دست راست شما كه سمت راست دوربين را مي گيرد، جهت دوربين را مشخص مي كند و كنترل حركت بدنه دوربين را در دست دارد.

دوربين را در برابر چشمانتان قرار دهيد. آرنجتان را بوسيله پهلوي خود ثابت نگه داريد. دوربين را به سمت عقب بكشيد به گونه اي كه پيشاني شما  دوربين را لمس كند.

زمانيكه آماده ايد عكس بگيريد يك نفس بكشيد نصف هوا را بيرون دهيد و بقيه را در سينه حبس كنيد. در اين لحظه بدن بيشترين تكاني كه مي خورد به سمت جلو و عقب است سعي كنيد آنرا كنترل كنيد.

اكنون شما آماده هستيد. از همه انگشتان دست خود استفاده كنيد و به دوربين و دكمه آن فشار وارد كنيد البته به آرامي. با چند بار تمرين مهارت شما زياد مي شود. پس در روشنايي روز سعي كنيد اين تمرينات را انجام دهيد تا در نور كم راحت تر این مراحل را انجام دهید و عکس خوبی بگیرید .

دوربین های کمپاکت ارزان قیمت برای نور روز / فلاش از قبل تنظیم شده اند ، اما دوربین های پیشرفته به عکاس اجازه می دهند که یکی از گزینه های تعادل نور سفید در محدوده نور لامپ ، لامپ مهتابی ، نور مستقیم خورشید ، فلاش ، هوای ابری یا تنظیم از قبل را انتخاب کند

نور سنجي سيستم پيچيده اي است که نه اين سايت جايگاه مناسبي است که به طور کامل به آن بپردازيم و نه 95% عکاساني که تمايل به گرفتن يک عکس با نور خوب دارند نياز به دانستن مطالب کامل و چگونگي نورسنجي هاي پيچيده هستد . استفاده از دستگاه هاي نورسنجي هم هزينه بالايي مي خواهد و هم نياز به تمرين و تنظيمات است که از حوصله من و شما خارج است .    پس چکار کنيم ؟

من سعي کردم که با يک سري توضيحات کوتاه و کوچک کمک کنم که عکس هاي شما داراي نور خوبي باشد .

تمام دوربين هاي ديجيتالي که داراي تنظيمات دستي هستند مجهز به سيستم نورسنجي داخل دوربين هستند . دوربين خود  را در حالت عادي در فاصله 25 سانتيمتري از سوژه قرار دهيد ، دوربين خود را در حالت p قرار داده دکمه دکلانشور ( يعني همان دکمه اي که مي خواهيد  با آن عکس بگيريد )  تا نيمه فشار دهيد . روي صفحه نمايشگر خود دو عدد مشاهد مي کنيد که اعداد ديافراگم و شاتر است ( عدد ISO هم نمايان مي شود ) حالا انگشت خود را برداريد ، دوربين را روي حالت M قرار دهيد و شاتر و ديافراگمي که در روي صفحه نمايشگر خود ديده ايد را وارد کنيد . از سوژه دور شويد و تنظيمات لنز دوربين خود را انجام دهيد و از همان سوژه اي که اين مراحل ا انجام داده ايد عکس بگيريد . به همين سادگي شما با استفاده از نورسنج دوربين خود يک عکس با نور خوب و قابل قبول را گرفتيد . حالا شايد بپرسيد که در بعضي از شرايط نمي تواند به سوژه نزديک شد . سوال خوبي است . در اين مواقع که نمي توان به سوژه نزديک شد از کارت خاکستري استفاده مي کنيم و تمام اين مراحل را روي اين کارت  انجام مي دهيم . بدليل گران بودن اين کارت مي توانيم از کف دست هم بجاي کارت خاکستري استفاده کنيم ، يعني در فاصله 25 سانتيمتري کف دست خود نورسنجي کنيد و بعد از سوژه مورد نظر خود عکس بگيريد. اين نور سنجي در زماني کابرد دارد که تقريبا نور کادر عکاسي شما يکسان باشد و اگر نور منظره يا جاي که در کادر عکس شما قرار دارد داري نور يکساني نداشت  از سيستم برکتينگ (BKT)  استفاده مي کنيم که اکثر دوربين هايي ديجيتالي که داراي تنظيمات دستي هستند به اين سيستم مجهز هستند ( سيستم برکتينگ را در پست بعدي توضيح خواهم داد )

دوربين خود را بر روي گزينه M قرار دهيد ، در اين حالت تنظميات شاتر و ديافراگم خود را به دلخواه مي توانيد تغيير دهيد .

در دوربين‌هاي SLR يا حرفه اي درجه ديافراگم با چرخاندن يک نوار مدرج بر روي دهانه لنز تغيير مي‌کند اما در دوربين‌هاي آماتور و نيمه حرفه اي اين دريچه توسط يک صفحه مدرج که بر روي بدنه دوربين تعبيه شده است تغيير مي‌کند. در اين دوربين‌ها اين تغيير بر روي صفحه نمايش دوربين نشان داده مي‌شود و عکاسان مي‌توانند تغيير اعداد اين دريچه را ببينند. در دوربين هاي آماتور و نيمه حرفه اي شما در تنظيم نور عکس توسط شاتر و ديافراگم مي توانيد قبل از گرفتن عکس تغييرات نور تصوير را در نمايشگر دوربين ببينيد (تصوير قبل از گرفتن عکس در نمايشگر دوربين ديده مي شود )اما در دوربين هاي SLR يا حرفه اي  اين امکان وجود ندارد و فقط شما مي توانيد اعداد ديافراگم و شاتر و تنظيمات ديگر را قبل از گرفتن عکس بر روي نمايشگر دوربين ببينيد و تصوير در نمايشگر دوربين  قبل از گرفتن عکس ديده نمي شود  و بعد از گرفتن عکس مي توانيد عکس گرفته شده را در نمايشگر دوربين ببينيد (البته با پيشرفت هاي زياد به زودي شاهد آن خواهيم بود که در دوربين هاي SLR هم بتوانيم قبل از گرفتن عکس تصوير را در نمايشگر دوربين مشاهده کرد)

حالت AV : در اين حالت اولويت با دريچه ديافراگم است و شما فقط مي توانيد در دوربين خود اعداد ديافراگم را تغيير دهيد و سرعت شاتر دوربين بطور اتوماتيک توسط دوربين شما تنظيم مي شود .

حالت TV : در اين حالت اولويت با سرعت شاتر است و شما فقط مي توانيد در دوربين خود اعداد شاتر را تغيير دهيد و دريچه ديافراگم توسط دوربين بطور اتوماتيک تنظيم مي شود .

قبل از اينكه وارد دنياي عكاسي شويد بايد بدانيد نكاتي آموزنده و مفيد در زمينه عكاسي وجود دارد كه به خلق يك عكس خوب كمك بسيار مي كند. و بهتر است يك عكاس آماتور اين نكات را به عنوان پايه بشناسد و يك عكاس حرفه اي آنها را هميشه در ذهن داشته باشد.

براي عكس خود يك موضوع يا پيام انتخاب كنيد.

اگر در عكس شما هيچ سوژه برجسته و واضحي وجود نداشته باشد يا اين عكس حاوي پيامي نباشد احتمالاً عكس جالبي نخواهد بود.

چيزهاي اضافي را حذف كنيد.

زوايد را حذف كنيد، به خصوص اگر از ارزش عكس شما كاسته مي شود. نه تنها بايد بدانيد چه چيزهايي را در عكس بگنجانيد بلكه بايد بدانيد چه چيزهايي را نبايد در عكس خود بگنجانيد. هميشه بدنبال يك پشت زمينه ساده باشيد و تعادل را حفظ كنيد.

در اين عكس دست زني كه در پايين تصوير مشاهده مي كنيد و پيراهن هاي رنگ و وارنگ زرد و آبي در پشت زمينه عناصري هستند كه سبب به هم خوردن تمركز بيننده بر موضوع اصلي مي شوند. در اين عكس مي توان چند لحظه صبر كرد تا آن زن دست خود را عقب بكشد و افرادي كه در پشت زمينه قرار گرفته اند نيز با چند قدم جابجايي عكاس از تصوير حذف مي شوند و در اين حالت عكس شما بهتر خواهد بود.

از زوم كردن و نزديك شدن نترسيد

اشتباهي كه بيشتر عكاسان آماتور مرتكب مي شوند اين است كه عكس هاي آنها از فاصله خيلي دوري گرفته شده است. و در تصوير نسبت محيط به موضوع آنقدر زياد مي شود كه نمي تواند پيام خود را القا كند. سعي كنيد عكس را به اندازه كافي از سوژه پر كنيد و از پشت زمينه شلوغ پرهيز كنيد. تا عكس ساده و قابل فهم باشد.

موضوعات خود را در مركز تصوير قرار ندهيد.

همانطور كه در مقالات قبلي ذكر شده است. سعي كنيد موضوع عكاسي خود را در مركز تصوير قرار ندهيد. بهتر است از قانون يك سوم استفاده كنيد. فرض كنيد تصوير شما به سه قسمت تقسيم شده است چه از نظر عمودي و چه از نظر افقي آنگاه موضوع خود را روي يا نزديك يكي از اين خطوط قرار دهيد. اين قانون را قانون يك سوم مي نامند. البته سعي كنيد خلاقيت خود را حفظ كنيد و از اين قانون تابعيت محض نداشته باشيد. به خاطر داشته باشيد براي انسان و حيوان وقتي كه روي سر آنها زوم مي كنيد بينندگان بيشتر به چشم آن انسان يا حيوان توجه مي كنند بنابراين در اين گونه مواقع قانون يك سوم بر مو قعيت چشم ها اعمال مي شود.

از سطح دوربين خود مطمئن شويد.

اگر سطح افق در عكس شما زاويه دار شود از ارزش عكس شما كاسته خواهد شد. ممكن است هنگام عكاسي دقت زيادي براي تنظيم سطح نداشته باشيد اما مشكلي نيست با نرم افزارهاي ويرايش عكس مانند فتوشاپ مي توان به راحتي سطح را تصحيح كرد. اما بهتر است تمرين كنيد تا هميشه دوربين را افقي نگه داريد.

چشم ها بسيار اهميت دارند.

چشم ها بازگوي داستان هستند. وقتي كه از انسان يا حيوان عكس مي گيريد هر چيزي ممكن است از نظر پنهان باشد ولي چشم ها بايد آشكارا قابل ديدن باشند. و كيفيت تصوير چشم بايد بالا باشد آنوقت است كه تأثير شگفت انگيز چشمها را در عكس هاي خود خواهيد ديد.

فاصله را براي فلاش تخمين بزنيد.بهترين فلاشها در فواصل بيش از 10 متر تأثيري ندارند. براي فواصل دور در نور كم به جاي استفاده از فلاش ميزان exposure دوربين خود را افزايش دهيد و از يك سه پايه استفاده كنيد. و اگر لازم است از ISO بالاتر استفاده كنيد. (در مقالات بعدی بیشتر توضیح می دهم)

اگر از چند نفر با فلاش عكس مي گيرد بدانيد كه چهره افرادي كه به دوربين نزديكتر هستند روشنتر و چهره افرادي كه از دوربين دورترند تيره تر است بنابراين سعي كنيد فاصله افراد با دوربين يكسان و به اندازه كافي نزديك باشد.

حركت كنيد

در هنگام عكاسي خود يا موضوع عكاسي را آنقدر حركت دهيد تا موضوع شما در پشت زمينه خودنمايي كند يا به عبارت ديگر موضوع و پشت زمينه هم رنگ نباشند.

خیلی از ماها فکر می کنیم اگر می خواهیم عکس های خوبی بگیریم حتما باید هزینه سنگینی برای چند لنز واید زاویه باز و چند لنز تله خوب خرج کنیم تا بتوانیم دوربینمان را کاملا مجهز کنیم و حالا عکس های خوبی بگیریم . طبق آمار 70 درصد عکس های خوب عکاسان با همین لنزهای خیابانی گرفته می شود . حالا بیاید مجددا تمرین کنیم . به طبیعت بروید چه می بینید؟ درست است دشت سرسبزی پر از گل های زیبای زرد و قرمز ، در نمایی دورتر در پشت این طبیعت سرسبز کوه های سفید برفی به زیبایی خود نمایی می کنند . دوربین را دست بگیرید و با یک لنز خیابانی ( و اگر از دوربین های آماتور و نیمه حرفه ای استفاده می کنید از زوم اپتیکال دوربین خود استفاده نکنید) فقط از چشمی دوربین سعی کنید تمام طبیعت را ببینید حالاعکس بگیرید . این یک عکس زیباست که شاید حرف خاصی برای بیننده ندارد . حالا به زمین بر روی شکم دراز بکشید با همان لنز قبلی روی تعداد کمی از گل های قرمز فوکوس کنید ( حالت ماکرو) دقت کنید مطمعن شوید که طبیعت پشت سر شما از فوکوس خارج باشد و مات شود ، حالا عکس بگیرید . چه می بینید ؟ آن حس داستان گویی در عکس شما دوباره زنده شد درست است . برایان پترسون می گوید وقتی شروع به کشف چگونگی دید لنزهایتان می کنید ، تعجب نکنید اگر بارها با سوال "چطور می شود اگر" روبرو شوید .

چطور می شود اگر از نزدیک روی توسترتان که از آن دود خارج می شود ، فوکوس کنید و از همسرتان بخواهید که با بچه ای که در آغوش گرفته ، به سمت آن بدود ؟

چطور می شود اگر روی پاسپورتی که روی پیاده رو افتاده فوکوس کنید و یک مرد تاجر را نشان دهید که در پس زمینه دارد سوار تاکسی می شود .

چطور می شود اگر روی قوطی قرص های خواب آور فوکوس کنید و نشان دهید که یک زن در پس زمینه روی تخت خواب دراز کشیده است .

چطور می شود اگر از نزدیک ... فوکوس کنید و ...؟

شاید این جمله را بارها و بارها شنیده باشید " زیبایی در نگاه شما است ، نه به آنچه به آن می نگرید . وقتی شما با چشم خود به یک مکان تاریخی یا یک طبیعت زیبا نگاه می کنید همانند این است که شما با یک لنز 50 میلیمتری به آن مکان تاریخی یا طبیعت زیبا نگاه کنید . پس این جمله زیبا در مورد عکاسی هم صدق می کند .

بیایم دقیق تر به این موضوع نگاه کنیم ، فرق اینکه  شما بایک دوربین یه یک قلعه تاریخی نگاه می کنید با اینکه با چشمان خود به همان قلعه نگاه کنید در چیست؟ در ثبت تصایور توسط دوربین –  دانشتن امکانات بیشتر ، لنز ها و وسایل جانبی دیگر توسط دوربین ؟ تمام این ها درست ، اما فرق اساسی در نگاه شماست .

به پشت دراز بکشید و به آسمان ابری نگاه کنید . یا زیر درختان بلند چنار که در هم گره خوردند دراز بکشید و از لای برگ های درختان تابش زیبای خورشید را ببینید . حالا وسط یک پیاده رو به شکم داراز بکشید و در حالی که دست های خود را زیر چانه خود گذاشته اید به روبرو نگاه کنید . بالای درخت بروید و از آن زاویه از بالا به پایین نگاه کنید . چه می بینید ؟ تمام چیزهایی که از این زوایا می بینید با زمانی که خیلی عادی به صورت ایستاده نگاه می کنید متفاوت است . حال دوربین را در دست بگیرید ، همه چیز در دستان و نگاه های متفاوت شماست و با این تفاوت که امکاناتی که دوربین می تواند در اختیار عکاس قرار دهد را نباید نادیده گرفت .

نگاه کنید و با دیدی باز و متفاوت نگاه کنید ، زیبایی در نگاه شماست . موفق باشید